15 czerwca 2024

Odpust parafialny 2024

Przycisk

W określonym momencie roku liturgicznego każda parafia przeżywa wspomnienie swojego patrona. Mogłoby się zatem wydawać, że zachowanie kronikarskich obowiązków i zrelacjonowanie kolejnej sumy odpustowej to łatwe zajęcie, które zajmuje mało czasu. W końcu żyjemy w czasach, w których z dowolnym człowiekiem znajdującym się w dowolnym miejscu kuli ziemskiej możemy porozumieć się w kilka sekund/minut, w których każdą chwilę możemy uwiecznić w mgnieniu oka, a wszystkie związane z tym czynności zajmują łącznie maksymalnie kilkanaście sekund. I tak, można się z tym zgodzić, ale tylko rozpatrując ten kontekst ogólnie. Rozpatrując ten kontekst indywidualnie, czyli każde takie wydarzenie osobno, warto wziąć pod uwagę - oprócz warstwy audio/wideo, tworzącej wspomniane wcześniej uwiecznione na lata chwile - także warstwę historyczną i warstwę społeczną. I podobnie, jak odpustowa homilia składała się z trzech konkretnych części, tworzących pewnego rodzaju "tryptyk", tak i tutaj - w zwykłej (może dla niektórych czytających niezwykłej) relacji uroczystości odpustowej, również można wyróżnić trzy składowe, tworzące jednolitą całość.

 

Zacznijmy od warstwy historycznej. Jest wrzesień, rok 1998. Prawie 50-letniego wtedy kapłana odwiedza ówczesny biskup pomocniczy Archidiecezji Krakowskiej, ks. Kazimierz Nycz, z propozycją objęcia posługi proboszcza parafii w Rząsce. Po 3 dniach od tego spotkania kontaktuje się z ks. Nyczem z informacją, że przyjmuje propozycję i obejmuje urząd. Jak przyznał w odpustowej homilii - zrobił drugi raz i było dobrze. Pierwszą rzeczą, którą zrobił i było dobrze, było przerwanie studiów na krakowskiej Politechnice i wstąpienie do Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W taki oto sposób zaczęła się posługa ks. Ignacego Moskwy, wtedy nowego proboszcza (po zmarłym 14 września tegoż roku ks. Władysławie Bani) parafii św. Antoniego z Padwy w Rząsce, która trwała prawie 18 lat i zakończyła się w sierpniu 2016, kiedy podczas wizyty w krakowskiej kurii w sprawie cmentarza parafialnego złożył podanie o rezygnację z urzędu i pełnionej posługi. Jak można było usłyszeć - to była trzecia rzecz, którą zrobił i było dobrze. Podanie zostało przyjęte i zrealizowane - w rezultacie ks. kard. Stanisław Dziwisz, ówczesny metropolita krakowski, powołał na rząsieckiego proboszcza ks. Wojciecha Szeląga, wikarego z Dobczyc, który realizuje tą posługę aż po dzień dzisiejszy.

 

Powracamy do teraźniejszości - czerwiec, rok 2024, 13. dzień miesiąca, czwartek. Według kalendarza liturgicznego w tym dniu Kościół wspomina św. Antoniego z Padwy, biskupa i doktora Kościoła - dla parafian z Rząski oznacza to dzień uroczystej sumy odpustowej. 

 

I w ten oto sposób można rozpocząć wspomniany wcześniej "trpytyk" z tej relacji. W pierwszej jego części zastanówmy się, czym tak naprawdę jest odpust parafialny. To przede wszystkim święto patronalne kościoła parafialnego, coś jak dzień imienin każdego z nas. Dla tego samego kościoła dniem "urodzin" jest dzień konsekracji, co też zostało wspomniane w homilii. To także święto wspólnoty wiernych tworzącej daną parafię. To szczególny czas łaski i Bożego miłosierdzia. To dzień, w którym każdy wierzący ma okazję doświadczyć w sposób bardzo konkretny łaski Bożej miłości, wyrażającej się w darze odpustu. W końcu daje okazję poznania świętego patrona parafii i uwielbienia Boga za jego orędownictwo i opiekę. Świętowanie odpustu parafialnego przypomina także o powołaniu do świętości każdego chrześcijanina.

 

W drugiej części warto przynajmniej przez chwilę spojrzeć w przeszłość jeszcze raz, tym razem w czasy nieco bardziej odległe, a konkretnie końcówka wieku XII i pierwsza połowa wieku XIII. O św. Antonim z Padwy wspomina się co roku, ale przez ostatnie 365 dni znajdą się i tacy, którzy usłyszeli o nim po raz pierwszy. Wiemy, że urodził się w 1195 roku w Lizbonie i został nazwany Ferdynand. Będąc nastolatkiem, wstąpił do Kanoników Regularnych św. Augustyna, którzy mieli swój klasztor na przedmieściu Lizbony, a w roku 1219 przyjął święcenia kapłańskie.

 

Rok potem Ferdynand był świadkiem pogrzebu pięciu franciszkanów zamordowanych przez mahometan w Maroko. Przy tej okazji po raz pierwszy usłyszał o duchowych synach św. Franciszka z Asyżu i natychmiast wstąpił do nich w Olivanez, gdzie osiedlili się przy kościółku św. Antoniego Pustelnika. Z tej okazji Ferdynand zmienił swoje imię na Antoni.

 

Czas tam spędzony Antoni wykorzystał na pogłębienie życia wewnętrznego i dla swoich studiów. Ze szczególnym zamiłowaniem zagłębiał się w Pismo święte. Równocześnie udzielał pomocy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Sława jego kazań dotarła niebawem do brata Eliasza, następcy św. Franciszka. Ten ustanowił go generalnym kaznodzieją zakonu. Odtąd Antoni przemierzał miasta i wioski, nawołując do poprawy życia i pokuty. Dar wymowy, jego niezwykle obrazowy i plastyczny język, ascetyczna postawa, żar i towarzyszące mu cuda gromadziły przy nim tak wielkie tłumy, że musiał głosić kazania na placach, gdyż żaden kościół nie mógł pomieścić słuchaczy.

 

Jego pogrzeb był wielką manifestacją. Pochowano go w Padwie w kościółku Matki Bożej. Prawie rok później, 30 maja 1232 roku, papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych. O tak rychłej kanonizacji zadecydowały rozliczne cuda i łaski, jakich wierni doznawali na grobie św. Antoniego. Komisja papieska stwierdziła w tak krótkim czasie 5 uzdrowień z paraliżu, 7 wypadków przywrócenia niewidomym wzroku, 3 głuchym słuchu, 2 niemym mowy, uzdrowienie 2 epileptyków i 2 wypadki wskrzeszenia umarłych. Kult św. Antoniego rozszedł się po całym świecie bardzo szybko. Grzegorz IX bullą Cum iudicat w 1233 roku wyznaczył dzień jego dorocznej pamiątki na 13 czerwca. Sykstus V w 1586 r. włączył jego święto do kalendarza powszechnego Kościoła. Na życzenie króla Hiszpanii Filipa V Innocenty XIII w roku 1722 ustanowił 13 czerwca świętem dla całej Hiszpanii i podległej jej wówczas Ameryki Południowej. W Padwie zainicjowano praktykę czczenia w każdy piątek śmierci św. Antoniego i we wtorek jego pogrzebu. W 1946 r. Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.

 

W trzeciej części warto przypomnieć, jak przebiegała uroczystość odpustowa w Rząsce. Sumie odpustowej, sprawowanej wspomnianego już 13 czerwca 2024 o godz. 18:00, przewodniczył ks. kan. Ignacy Moskwa, przeżywający także jubileusz 50-lecia swojej posługi kapłańskiej. Już na samym początku liturgii został przypomniany ogromny wkład pracy poprzedniego proboszcza, który obejmował m.in.:

  • wykonanie kostki brukowej wokół kościoła w roku 2002

  • wykonanie Golgoty za kościołem w roku 2002

  • zakup dzwonów kościelnych w roku 2004

  • sprowadzenie organów z niemieckiego Allen w roku 2008

  • modernizacja ogrzewania kościoła w roku 2013

  • montaż i uruchomienie windy w roku 2014

  • wykonanie nowych ławek bocznych w roku 2014

  • przeniesienie dzwonów z dachu do wieży kościelnej w roku 2015

  • wykonanie ogrodzenia i kostki na cmentarzu oraz kolumbarium

Do wspólnoty parafialnej zostały także wprowadzone okresowo odprawiane nabożeństwa i wydarzenia na przestrzeni całego roku:

  • Radosne Kolędowanie - od 2005 roku w ostatnią niedzielę stycznia jako podsumowanie czasu wizyty duszpasterskiej

  • nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego w każdy piątek o 15:00

 

Warto przypomnieć o kilku ważnych wydarzeniach, które miały miejsce w Rząsce, gdy proboszczem był ks. Ignacy Moskwa:

 

  • nawiedzenie Rząski przez kopię obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w 1999

  • konsekracja kościoła w październiku 2004

  • mianowanie św. Siostry Faustyny współpatronką naszej parafii

  • nawiedzenie Rząski przez kopię obrazu „Jezu Ufam Tobie” wraz z relikwiami św. siostry Faustyny i św. Jana Pawła II w maju 2013

  • Światowe Dni Młodzieży w lipcu 2016 i związane z tym wydarzeniem funkcjonowanie Parafialnego Komitetu Organizacyjnego w latach 2014 – 2016

Od września 2016, pierwszopiątkowe msze święte o 15:30 są odprawiane właśnie za ks. Ignacego.

W trakcie uroczystej liturgii padło wiele ciepłych słów - życzeń i podziękowań, których wspólnota parafialna nie miała możliwości złożyć:

Czcigodny Jubilacie!

Wielce szanowny i drogi naszym sercom księże Ignacy!

Chwała i dziękczynienie niech będą Panu naszemu za to, że na ścieżkach naszego życia dał nam Ciebie za proboszcza, który przewodzi ludowi ku dobremu Bogu.

Przez 18 lat Twojej posługi w Rząsce wydarzyło się wiele dobra, ileż wspólnej modlitwy, ileż wielkiej troski o dobra duchowe naszych parafian, dbałości o sakramenty, w tym sakrament chorych, o których szczególnie dbałeś. Dziękujemy za Radosne Kolędowanie, za wspaniałe organy, dzwony, za przygotowanie i przyjęcie chińskich pielgrzymów w trakcie ŚDM, za powołanie i podtrzymywanie Akcji Katolickiej, za wszelkie prace remontowo-budowlane, za pierwszą w Archidiecezji windę w budynku kościoła oraz za organizację wszelakich wieczorów teatralno-poetyckich, patriotycznych, jak również muzycznych. I za ukoronowanie tego dobra - Chrystus Król - pomnik, który zostawiłeś nam na zawsze. Odbieramy to jako Twoje najważniejsze dla nas przesłanie na zawsze. Zapewniamy Cię również, że Twoje dzieło jest z należytą starannością kontynuowane przez Twojego następcę.

Mamy w sercach wiele ciepłych i miłych wspomnień z pielgrzymek, zarówno tych zagranicznych, jak i tych po naszej ojczyźnie, tych dalszych i tych bliższych, Kalwaryjskich oraz Łagiewnickich. Mając to wszystko w pamięci, tym bardziej jesteśmy Ci wdzięczni za trud, poświęcenie i Twoje zaangażowanie w życie parafii. W roku Twojego złotego jubileuszu, szczęśliwi Twoją obecnością i przewodniczeniem uroczystości odpustowych, składamy Ci najserdeczniejsze życzenia płynące z naszych serc. Życzymy błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej oraz Twoich świętych patronów - Ignacego, Antoniego, Faustyny i św. Jana Pawła II, którego byłeś tak wielkim orędownikiem. Życzymy zdrowia na dalsze lata życia i posługi świętemu Kościołowi powszechnemu. Prosimy o modlitewną pamięć o nas oraz obiecujemy dalej się modlić za Ciebie i chodzić wydeptanymi przez Ciebie ścieżkami, które są upamiętnione w albumie, który Ci dedykujemy.

Króluj nam Chryste!

I miej w opiece naszego drogiego jubilata!

Kliknij tutaj, aby przejść do galerii zdjęć

Kancelaria parafialna

 

Czynna w dni powszednie (w budynku kościoła):

poniedziałek: 18:30 - 19:00

środa: 18:45 - 19:15

czwartek, sobota: 07:30 - 08:00

piątek: 16:00 - 16:30

W niedziele, święta, pierwsze piątki, pierwsze soboty NIECZYNNE.

W październiku kancelaria parafialna jest czynna

od poniedziałku do soboty po wieczornej mszy świętej.

UWAGA: W dniach 11-12.10.2024 (piątek-sobota) kancelaria będzie NIECZYNNA.

 

 

 

Konto bankowe parafii:

BANK PKO S.A. I O. w Krakowie 62 1240 1431 1111 0000 1046 5398


Spisanie protokołu przedślubnego po ustalonym terminie!

qr code

Kontakt

 

parafia@antonirzaska.pl

tel. 12-376-44-10 

ul. Słoneczna 24

 30-199 Rząska

Created with WebWave CMS